NASA niedawno przeprowadziła testy swojego najnowszego silnika rakietowego. Jest to największy i najmocniejszy silnik odrzutowy, na paliwo stałe, jaki został kiedykolwiek zbudowany. Ciąg jakim dysponuje ta ziejąca ogniem maszyna jest równy: 15 568 776 [N]. Wystaczający aby unieść ponad 1500 ton.
Ciekawe, czy tego typu testy, podczas których rakieta jest stabilnie przymocowana do podłoża i nie może się poruszać względem Ziemi mogą wpłynąć na prędkość obrotową Ziemi wokół własnej osi. Znając promień Ziemi: 6 371 000 [m] łatwo obliczymy, że taki silnik umieszczony na równiku generowałby moment obrotowy równy: 99 188 669 984 700 [Nm]. Czyli prawie 500 miliardów razy większy niż przeciętny silnik samochodu osobowego (ok. 200 [Nm]).
Czy tak duży moment siły może wpłynąć na prędkość z jaką porusza się Ziemia?
Znając promień Ziemi i jej masę: 5.972*1024 [kg] możemy obliczyć, że jej moment bezwładności wynosi ok. 9.7*1037 [kg*m2]. Poprzednio obliczony moment siły w działaniu na ciało o tak dużym momencie bezwładności wywoła przyspieszenie kątowe równe: 1.022979819*10-24 [rad/s2]. Prędkość kątowa Ziemi po 2 minutach testu silnika zmieniłaby się o 1.2276 * 10-22 [rad/s]. Co daje 1.688 * 10-18 obrotu na dzień. Innymi słowami, jeśli silnik byłby ustawiony tak, aby Ziemia zwolniła dałoby nam to 1 dodatkowy dzień na każde 1.6 * 1015 lat.
Możemy spać spokojnie!
1.6 * 1015 lat to około 350 000 razy więcej niż aktualny wiek słońca i ok 120 000 razy więcej niż wynosi szacowany wiek wszechświata. Zatem efekt wywołany przez najnowszy silnik NASA będzie raczej dla nas niezauważalny. Zresztą to i tak tylko teoretyczne dywagacje. Ziemia razem z atmosferą tworzą dość odizolowany układ od reszty kosmosu. Próba zmiany prędkości obrotowej przy pomocy takiego silnika przypomina próby podniesienia siebie samego ciągnąc się za włosy i jest z góry skazana na niepowodzenie.
Więcej o samym silniku:
http://www.nasa.gov/sls/space-launch-system-boosters-101.html#.VQD8FvzF-So
